W dniu 30 maja 2014 r. Sejm przyjął ustawę o prawach konsumenta, której celem jest uporządkowanie dotychczasowej regulacji praw konsumenta, a także implementowanie unijnych dyrektyw regulujących zagadnienia obrotu konsumenckiego.

Ustawa określa prawa przysługujące konsumentowi, w szczególności:

  1. obowiązki przedsiębiorcy zawierającego umowę z konsumentem;
  2. zasady i tryb zawierania z konsumentem umowy na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa;
  3. zasady i tryb wykonania przysługującego konsumentowi prawa odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa;
  4. zasady i tryb zawierania z konsumentem umowy na odległość dotyczącej usług finansowych.

Ustawa nie ma zastosowania m.in. do umów przeniesienia własności nieruchomości, najmu lokali mieszkalnych, usług finansowych, umów dotyczących usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia, czy umów o imprezę turystyczną.

Nowe prawo konsumenckie wprowadza rozbudowany katalog obowiązków informacyjnych, nakładając na przedsiębiorcę obowiązek Najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową poinformować konsumenta, o ile informacje te nie wynikają już z okoliczności, w sposób jasny i zrozumiały o: poinformowania w sposób jasny i zrozumiały m.in. o cechach świadczenia, swoich danych identyfikujących, łącznej cenie lub wynagrodzeniu wraz z podatkami, sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę, czasie trwania umowy lub – gdy umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub ma ulegać automatycznemu przedłużeniu – o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy, czy procedurze rozpatrywania reklamacji. Obowiązek informacyjny nie dotyczy jednak drobnych umów życia codziennego.

Ustawa wprowadza dodatkowe obowiązki informacyjne nałożono na przedsiębiorców w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość. Dotyczą one przede wszystkim przesłanek, sposobu złożenia i skutków konsumenckiego prawa do odstąpienia od umowy.

Okres uprawiający konsumenta do odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa bez podania przyczyny został wydłużony do 14 dni. Ustawa wyraźnie wskazuje, od którego momentu termin ten powinien być liczony (od objęcia rzeczy w posiadanie przez konsumenta lub wskazaną przez niego osobę trzecią, inną niż przewoźnik lub zawarcia umowy). Jeżeli konsument nie został poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy, prawo to wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia, w którym taka informacja powinna zostać przekazana konsumentowi. Jeżeli konsument został poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy przed upływem wskazanego terminu, możliwość odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od udzielenia konsumentowi informacji o tym prawie. Ustawa określa szereg przypadków, gdy prawo do odstąpienia od umowy nie przysługuje konsumentowi, co odnosi się przede wszystkim do umów sprzedaży towarów, których oryginalne opakowanie nie może zostać odtworzone po ich otwarciu, m.in. co do umowy, w której przedmiotem świadczenia jest rzecz dostarczana w zapieczętowanym opakowaniu, której po otwarciu opakowania nie można zwrócić ze względu na ochronę zdrowia lub ze względów higienicznych, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu.

Wzór pouczenia o odstąpieniu od umowy oraz wzór formularza odstąpienia zostały określone w załączniku do ustawy.

Przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy.

Ustawa wprowadza jednolitą, co do zasady, regulację odpowiedzialności sprzedawcy za jakość rzeczy sprzedanej, opartą na koncepcji wady (rękojmia), szczegółowe zasady dochodzenia roszczeń związanych z wadliwością rzeczy sprzedanej, modyfikuje przepisy dotyczące gwarancji przy sprzedaży, przywracając stosowanie przepisów ujętych w Kodeksie cywilnym do umów z udziałem konsumentów.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw, tj. w dniu 25 grudnia 2014 r. (Dz.U.2014.827).